Silence of the tides

‘Silence of the tides’ is een film die in- en uitademt met de getijden van het internationale erfgoed, de wadden, één van de grootste aaneengesloten wetlands van de wereld. Naast de ademhaling van de getijden toont de film de talloze cycli van het dag/nacht ritme; maan/zon, de 4 jaargetijden; planten en bloemen die onder invloed van de seizoenen groeien en weer verwelken en de migratie van miljoenen trekvogels, die als een zich steeds herhalende beweging ieder jaar terugkeren. Maar ook zien we de terugkerende processen van de stroom toeristen die elke zomer massaal het gebied bezetten; de bruine vloot die telkens met eb droogvalt; de jaarlijkse opbouw van de strandtenten met daarnaast de opbouw van de nesten die de vogels bouwen. ‘Silence of the tides’ is een film waarin de ‘droge’ waarneming leidraad is. Het is een camerastijl die door Pieter-Rim de Kroon steeds verder is ontwikkeld. De camera beweegt niet en is geduldig. Een film zonder voice-over en zonder interviews.