

Zoeken
26 oktober 2015
Op 24 oktober vond de 11e Nacht van de Nacht plaats. In Drenthe werden zo’n 23 activiteiten georganiseerd, die op een speciale wijze bezoekers lieten kennismaken met de duistere nacht. Naar schatting hebben ongeveer 2.000 mensen meegedaan aan een nachtelijke activiteit, wat een erg goede opkomst is. Helaas was de sterrenhemel door de bewolking niet te bewonderen, maar de temperatuur was aangenaam en de maan bracht zo hier en daar wat verlichting in de duistere nacht. Hieronder in woord en beeld een verslag van enkele activiteiten die plaatsvonden tijdens deze bijzondere avond!
Voor de “Nacht van de Nacht” wandeling, die IVN Dwingelderveld al vele jaren verzorgt vanuit het Bezoekerscentrum van Natuurmonumenten in Ruinen, hadden zich zoveel mensen aangemeld dat het maximum van 30 ruimschoots werd overschreden. Zo’n 15 mensen hebben we moeten zeggen dat ze niet mee konden. Dan is het zeer teleurstellend voor de organisatie dat meer dan 10 personen zonder afmelding gewoon niet zijn komen opdagen. Erg jammer voor degenen die wel graag mee hadden gewild en voor de gidsen die later konden vertrekken.
Degenen die wel waren gekomen, en we waren blij dat ze er waren, hebben we in 2 groepen verdeeld. De route van collega Rieks gaat naar het midden van de heide, naar het huisje op de Benderseberg, terwijl mijn route via het natuurontwikkelingsgebied Kloosterveld, de zandverstuiving en de schaapskooi naar het Achterlandseveen gaat. Zo ongeveer bij de schaapskooi aangekomen is het dan al behoorlijk donker geworden. Hetzelfde geldt voor de andere groep als die op de Benderseberg staat. Ondertussen vertellen we allerlei informatie over het gebied, en ook hoe het er hier vroeger aan toeging toen er nog geen harde wegen waren en evenmin nutsvoorzieningen. En dat is nauwelijks 2 generaties terug. Zo tegen het einde van de wandeling zetten we de deelnemers op zo’n 15 meter van elkaar langs het pad en laten hen gedurende 5 minuten de stilte en het donker van het Dwingelderveld ervaren. Voor velen een bijzondere beleving.
Teruggekomen bij het vertrekpunt blijken de deelnemers het geheel steeds weer als een bijzonder iets ervaren te hebben.
Dit jaar werd het helaas niet echt donker. Directe lichtpunten waren er nauwelijks, maar door de laaghangende bewolking wordt er toch diffuus licht verspreid over het veld. De zaklantaarns, die wij als gidsen uiteraard bij ons hebben, waren niet nodig om de weg te kunnen zien. Juist terug bij de auto’s begon het stevig te regenen. Een kwartier later en we waren allemaal goed nat geworden.
Voor het derde jaar op rij heeft In het wilde weg… weer een nachtelijke kanotocht gevaren in het kader van De Nacht van de Nacht. Voeren wij voorgaande jaren in het Annermoeras; nu ging de tocht door het Torenveen omdat het Annermoeras momenteel door stichting Het Drentse Landschap opnieuw wordt ingericht. Maar het Torenveen is minstens zo’n mooi kanogebied met een beverburcht en een werkelijk prachtige plek voor ons kampvuur!
Ook dit jaar hebben wij het weer hebben wij (8 deelnemers en 2 gidsen) genoten van onze Bannockbroodjes met rozijnen, abrikoos en zelfs chocolade….geflambeerd met een scheutje rum!!
En had ik al verteld dat het ook dit jaar weer prima kano weer was? Niet te koud, weinig wind en de maan liet zich tussen de flarden sluierbewolking ook nog even zien boven het Torenveen, toen wij weer terug peddelden richting Gasselternijveen…
Volgend jaar doen wij graag weer mee met De nacht van de Nacht!
Vanaf kwart over zeven arriveerden de mensen om mee te lopen in het kader van de Nacht van de Nacht. Na een inleiding door één van de gidsen vertrokken we om half acht met ca. 45 personen vanaf café Kok naar het Peizerbos. Heel leuk was dat de helft van de deelnemers kinderen waren. In het bos stonden we regelmatig even stil, om te kijken hoe licht het toch nog was, om te luisteren naar de bosuil die zijn roep liet horen, om te voelen of we de bomen konden herkennen aan hun bast en of we voorwerpen konden herkennen door ze te voelen. Ook de sterke geur van de balsemienen en hun springende zaden was een bijzondere ervaring in het donker.
Na afloop was er gelegenheid om bij café Kok van een warme chocolademelk te genieten. De kinderen vertelden enthousiast wat ze het mooiste hadden gevonden: lopen in het donker – spannend – , het geluid van de bosuil. En ze vertelden wat ze zoal hadden gehoord van die meneer laatst op school (Govert Schilling) over de sterren en hoever de zon van de aarde staat.
Dit was de eerste keer dat IVN Peize deze activiteit organiseerde, maar zeker voor herhaling vatbaar.
Wennen aan het duister.
Ruim 80 bezoekers kwamen op de activiteit die wij organiseerden voor de ‘Nacht van de Nacht’ af. NEK, Natuurlijk Evenwicht Krakeel en IVN Hoogeveen organiseerden een leuke route door het donkere Spaarbankbos met op verschillende plekken een gids die het verhaal vertelde van de nachtdieren. De vos, vleermuis, marterachtigen, de das en uilen kregen alle aandacht van kinderen en hun ouders of grootouders. In het bos is de lichtvervuiling van Hoogeveen goed te zien. Het is er nooit donker. Ook het lawaai van de A28 maakt ons heel erg bewust van de moderne tijd. In het donker met een blinddoek om een vleermuis spelen en zorgen dat je nergens tegenaan botst is het spel dat we speelden. Iedereen die mee deed kreeg aan het einde van de wandeling een heerlijke beker warme chocolademelk. Wennen aan het duister duurt even, maar uiteindelijk zie je meer.
Je zou kunnen zeggen dat we een beetje geluk hadden en een beetje pech deze Nacht van de Nacht 2015. De temperatuur was aangenaam, maar de hemel was bewolkt. Sterren zagen we dan ook niet tijdens de wandeling door het Mensingebos. Het wolkendek maakte aan de andere kant de invloed van verlichting duidelijk. Het wolkendek reflecteerde het licht van Roden en echt donker was het in het bos niet.
Toch konden de wandelaars voldoende hun zintuigen testen en de rust van het nachtelijke bos genieten. Vooral de kinderen, die zeker de helft van de ruim 40 deelnemers uitmaakten, kwamen aan hun trekken. Ze mochten bomen en paddenstoelen voelen en ook nog lekker een beetje griezelen.
De boer en de boerin van de Blakervelderhoeve toonden zich opnieuw een goede gastheer en -vrouw en na de wandeling hadden ze koffie, thee en lekkers voor iedereen.
Tenslotte werden de kinderen, gezeten op strobalen, door Gerard Borren en zijn vrouw meegenomen in een spannend nachtverhaal, waarin de dieren ze vertelden hoeveel last ze van ons licht in de nacht hadden.
De nacht van de nacht bij Taribush was erg geslaagd met meer dan 100 bezoekers. Eerst een wandeltocht met theater, toen een circus show en daarna nog twee singer-songwriters. Supermooi aangekleed met lichtjes overal, dus echt tof.
We hebben in Meppel gewandeld in het gebied Reeststouwe. Er waren ongeveer 150 mensen. Gert Stam deed de opening en wie wilde kon een toelichting horen van Jeroen Visser van het Waterschap Reest en Wieden. Na de opening dan wel na de toelichting kon men een wandeling maken over de nieuwe wandelpaden door het gebied. Scouting Meppel had een beetje verlichting aangebracht en op de meest modderige stukken wipwappen geplaatst. Al met al een hele mooie avond.
Vanuit het Hunehuis op de Havelterberg hebben 21 deelnemers de wandeling in de Nacht van de Nacht meegemaakt.
Met 14 mensen zijn we zaterdagnacht in Spijkerboor in 13 kano’s gestapt (er was één tweepersoons kano), en van punt naar punt gevaren. Het enige licht wat we die avond zagen (afgezien van wat lichtpuntjes in de verte) kwam van onze gidsen Jaap en Nico van Hunzezwerftochten. Zij voeren niet met ons mee, maar stonden op punten op de route om ons te helpen in en uit de kano’s te komen. Dit was nodig, want op onze vaarroute lagen een aantal dammen, stuwen en bruggen waar we niet anders bij langs konden komen dan de kano uit het water te halen en verderop weer erin te leggen. Een heel karwei, zeker als net aangelegde kades steil en glad waren, maar door goed teamwork is niemand er met een nat pak vanaf gekomen.
Tijdens het kanoën was de sfeer sereen, het was vaak aardedonker en niets te zien behalve de kade en het vlakke land, en zo nu en dan de maan die tussen de wolken door scheen. De peddelende beweging, de stilte en de duisternis zorgden voor een rustig gevoel. De voorhoedegroep was vaak zo stil dat ze een slapende watervogel verrasten, of was het toch een bever die daar onder water dook? De achterhoede heeft nog en groep zwanen over zien vliegen, wat een prachtig gezicht moet zijn geweest van onderaf. Halverwege de tocht werden we verwarmd met warme chocolademelk en slagroom en een stroopwafel, en bracht een boer onze kano’s op een platte kar naar het laatste stuk. Dit was de hoofdvaart van de Hunze. Bij de eerste brug moesten we weer uitstappen, en wandelden we weer terug naar restaurant ’t Keerpunt in Spijkerboor.
14 mensen ervoeren de magie van het donker tijdens de uitverkochte verteltocht ‘Wat zie je in het donker’ in en rond de Gasterse Duinen. Waxinelichtjes toverden tijdens de vertellingen een piepklein spel van licht en schaduw, hier en daar viel iets uit een boom en soms danste elders een lichtje. Omdat niemand zag wat er danste of uit bomen viel, ontstond hier de magie. Heel even viel er regen; gelukkig had het eerstvolgende verhaal hierop hetzelfde effect als op het menselijke publiek: hij viel volledig stil. Gezeten in het onbedekte deel van het hunebed bracht De Beendervrouw aan het eind van de avond met oerzang een wolf tot leven. Een wolf die een prachtige vrouw werd terwijl ze wegrende. De nacht in. En of het nu kwam door die wolf…… op dat moment kwam de maan tevoorschijn.
We sloten af met thee bij het hunebed. ‘Dit is wat ik mij van de Nacht van de Nacht had voorgesteld’, zei één van de deelnemers.
Hebben zaterdagavond een schitterende tocht gehad door het natuurgebied Het Bargerveen.
Met ca. 50 personen wandelend door dit prachtige gebied. Prachtig! Was een grote groep dus deze is in tweeën gesplitst. Elke groep had een gids bij zich die enthousiast vertelde over het ontstaan en de huidige situatie van Het Bargerveen. Enkele anekdotes over de vroegere bewoners mochten natuurlijk niet ontbreken.
Het was bewolkt maar met de bijna volle maan was het toch niet helemaal donker en konden we nog voldoende van de omgeving zien.
Onderweg een heerlijk borreltje gehad en de kaarten van jullie organisatie werden heel erg gewaardeerd.
De avond van 24 oktober 2015 werd een uitbundig kinderfeest gevierd in het Faliebergbos in Zuidwolde. Het was de Nacht van de Nacht, een jaarlijks terugkerende activiteit om stil te staan bij het donker. Het donker dat zo hard nodig is voor het dierenleven. We verlichten veel te veel gebouwen en straten, terwijl de dieren er last van ondervinden.
Het werd een enorme toeloop met 55 volwassenen en 60 kinderen bij de start vanaf de parkeerplaats bij het Tonckenshuis. Om half acht gingen we in kleine groepjes op pad. Door een spaarzaam verlicht bos werd de route afgelegd naar de grote vijver. Daar stonden heel veel vrijwilligers klaar om de kinderen op zes plaatsen rondom de vijver in actie te krijgen om stempels te verdienen op hun stempelkaart. Er werd in het zand getekend, op een glasplaat met licht er onder, grote bellen konden ze blazen en een vogeltje kleien. Ook een vlotje met lichtje op het water zetten, een vlinder uit papier scheuren met een blinddoek op en ook nog een enge opdracht om de handen te steken in een voelkist. Wat zou daar in kunnen zitten?
Enthousiaste kinderen genoten in het donker, liepen van opdracht naar opdracht en met een volle stempelkaart kwamen ze allemaal naar de kantine van camping De Entekoele.
Iedereen genoot daar van een zelf uitgekozen consumptie. Het werd een hele drukte bij de prijzentafel. De kinderen hielpen om de lootjes te trekken. Zij moesten dan hardop het nummer afroepen. De winnaar mocht steeds zelf een prijs komen uitzoeken op de overvolle prijzentafel. Het werd een chaotische toestand, zoveel kinderen die klaar stonden met hun lotnummer. Tot slot kreeg ieder kind, die nog niets gewonnen had, de kans om ook iets van de tafel als herinnering mee te nemen. Wat overbleef was voor de ouders en begeleiders. De winnende lotnummers werden op de prijsjes gelegd zodat iedereen zelf kon kijken of er nog iets te winnen was.
De voorzitter sprak na afloop een woord van dank uit, waarna iedereen na deze geslaagde avond weer naar huis ging.
Tot volgend jaar!